Czasowniki Angielskie to jedna z podstawowych, a już napewno najważniejszych części zdanie. W języku angielskim, zresztą podobnie jak w polskim pełnią one funkcję orzeczenia. Czasownik (the verb) pozwala nam wyrazić czynność wykonywaną przez podmiot. Poniżej od punktów wymienimy główne cechy czasowników:

1. Czasownik jest orzeczeniem - tzn. pozwala wyrazić czynność wykonywaną przed podmiot (rzecz, osobę).
2. Czasownik przyjmuje różne postacie, jest najbardziej zmienną częścią zdania w języku angielskim. Zmiana postaci czasownika występuje w zależności od czasu, od formy podmiotu do którego się odwołuje. Np. możemy wyróżnić następujące formy jednego czasownika: to work, work, works, working, worked

Podstawową formą czasownika, którą znajdziemy np. w słownikach jest forma bezokolicznikowa (infinitive). Musimy pamiętać by poprawnie podać czasownik w bezokoliczniku nie wystarczy napisać tylko work, bardzo istotne jest aby poprzedzić to słowo partykułą to. Poprawna forma bezokolicznika "pracować" to:
to work
Należy pamiętać o partykule "to", gdyż bez niej wyraz work równie dobrze mógłby być rzeczownikiem. Bezokoliczniki to najbardziej podstawowe formy czasowników w języku polskim są to wszystkie czasowniki zakończone na -ć, -c. np. brać, myć, pić, jeść.

Czasownik bez partykuły "to" może wyrażać zdanie w trybie rozkazującym (the imperative) Przykład: Stop! - Stać!, Go! - Idź!

W języku angielskim możemy wyróżnić następujące rodzaje czasowników:

1. Czasowniki regularne:

To czasowniki, które odmieniają się w sposób regularny w odpowiednim czasie zachowując zasady odmiany.

Podobnie w sposób regularny, zgodny z przyjętym w języku angielskim schematem tworzy się od tych czasowników imiesłowy bierny (Past Participle) i formę przeszłą (Simple Past).

2. Czasowniki nieregularne:

W przypadku czasowników nieregularnych sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana. Czasowniki te przy odmianie przez osoby w danych czasach odmieniają się w inny sposób niż ogólnie przyjęty schemat odmiany czasowników. Ponadto tworzenie imiesłowu biernego (Past Participle) i formy przeszłej (Simple Past) czasownika używanego np. przy konstrukcji czasów Perfect nie jest już takie proste i schematyczne. Przykładem takich czasowników są np: to be - być, to have - mieć

Prędzej czy później bedziesz musiał nauczyć się odmieniać czasowniki nieregularne na pamieć, jak również tworzenia nieregularnych form imiesłowu biernego (Past Participle) i form przeszłych (Simple Past) od tych czasowników. Pełną listę czasowników nieregularnych wraz z Simple Past i Past Participle znajdziesz tutaj.

3. Czasowniki posiłkowe:

Kolejną grupą czasowników w języku angielskim są czasowniki posiłkowe. Pełnią one funkcję operatora przy konstrukcji angielskich czasów, nie tłumaczy się ich na język polski. Czasowniki posiłkowe to również czasowniki nieregularne. Są to: be, have, do, will, shall.

be, have, do jako czasowniki tzw. main verbs oznaczają następujące czynności być, mieć, robić
natomiast jako czasowniki posiłkowe - auxiliary verbs nie znaczą zupełnie nic.

BE - przyjmuje następujące formy am, are, is oraz was, were

a) stosowany jest do budowy zdań w czasach progressive (continuous) :

b) stosowany jest jako operator do budowy zdań w stronie biernej (passive voice):

c) czasownik ten służy również jako operator do tworzenia pytań w czasach progressive

HAVE - przyjmuje następujące formy have, has, had

a) stosowany jest jako operator do budowy czasów Perfect:

b) stosowany jest jako operator do konstrukcji pytań w czasach Perfect:

DO - przujmuje następujące formy do, did, does

a) służy do tworzenia pytań oraz przeczeń w czasach Simple :

4. Czasowniki modalne:

Czasowniki modalne to takie czasowniki jak can, could, may, might, must. Główny porblem jaki stwarzają to fakt, że nie mogą być użyte we wszystkich czasach gramatycznych, w niektórych wypadkach wymagane jest zastosowania odpowiednich konstrukcji idiomatycznych. Więcej o czasownikach modalnych w specjalnie poświęconym im artykule.

Najnowsze odcinki wideokursu angielskiego na Youtube